Robaki u psów należą do częstej przypadłości, która nierzadko dotyka już nowo narodzone szczeniaki. Pasożyty wewnętrzne stanowią poważny problem zarówno dla psa, jak i jego opiekunów. Zarobaczenie rzutuje bowiem na stan zdrowia czworonoga, a zlekceważone może nawet doprowadzić do śmierci ukochanego pupila. Dlatego każdy kochający swojego psa opiekun powinien zapoznać się z podstawowymi objawami zarobaczenia, by przez szybką diagnozę oszczędzić ukochanemu zwierzakowi niepotrzebnych cierpień. Co zatem należy wiedzieć o odrobaczaniu psa?
Gdy pies ma robaki…
Intensyfikacja zarażeń pasożytami wewnętrznymi ma miejsce z reguły w okresie wiosny i jesieni, gdy poziom odporności zwierzaka ulega osłabieniu. Zaniżona kondycja uniemożliwia bowiem skuteczną walkę psiego organizmu z pasożytami. Ponadto choroby pasożytnicze psów mogą również stanowić poważne zagrożenie dla człowieka.
Endopasożyty, czyli pasożyty wewnętrzne u psa
Do najczęściej występujących pasożytów wewnętrznych należą endopasożyty, do których zaliczają się między innymi:
- glisty,
- przywry,
- tasiemce
- oraz tęgoryjce.
Żyją one w organizmie żywiciela i odżywiają się jego krwią, płynami ustrojowymi, a także substancjami odżywczymi niezbędnymi do prawidłowego funkcjonowania psiego organizmu. Ich cechą charakterystyczną jest zdolność do wczepiania się w tkanki żywiciela i odporność na soki trawienne.
Objawy zarobaczenia.
Warto bacznie przyglądać się zachowaniu zwierzęcia. Jednakże najlepszą ochroną przed zarobaczeniem jest stosowanie profilaktyki, w formie jaką jest systematyczne odrobaczanie psa. Jest to jedyna słuszna metoda skutecznie przeciwdziałająca rozwojowi robaczycy, która może objawiać się:
- biegunką i wzdęciami.
- Wymiotami,
- brakiem apetytu,
- spadkiem masy ciała,
- a także silnym świądem zwłaszcza w okolicach odbytu.
Zakażenie robakami może się również uzewnętrzniać metamorfozą w zachowaniu zwierzaka. Do podstawowych postępowań, które powinny wywołać niepokój opiekuna, należą między innymi:
- apatia,
- senność,
- a także unikanie kontaktu z opiekunem.
W leczeniu asekuracyjnym podaje się kilka różnych preparatów odrobaczających, które stosuje się w zależności od rasy, wieku psa oraz jego masy. Należą do nich tabletki, pasty, krople lub zawiesiny. Jednakże najczęściej wybieraną metodą jest odrobaczanie psa tabletkami. Głównie z uwagi na łatwą formę podania.
Odrobaczać należy już szczeniaki.
Młode psy z uwagi na słabo jeszcze rozwinięty układ odpornościowy, są szczególnie narażone na zakażenie robaczycą. Dlatego w ich przypadku stosowanie środków odrobaczających należy rozpocząć już w drugim tygodniu życia. Kolejne podawanie profilaktycznych dawek należy kontynuować z częstotliwością co dwa tygodnie do momentu odstawienia szczeniąt od suki. Przy czym bardzo istotnym jest równoczesne odrobaczanie matki, która poprzez pokarm może infekować robakami młode. W kolejnym okresie należy odrobaczać psy raz w miesiącu do momentu ukończenia 6 miesięcy.
Jak często należy stosować profilaktykę w przypadku dorosłych psów?
Częstotliwość podawania leków na psie pasożyty uzależniona jest od warunków życia czworonoga. W przypadku, gdy pies biega wyłącznie po bezpiecznym podwórku, nie jest skarmiany surowym mięsem i nie ma kontaktu z innymi psami oraz dzikimi zwierzętami leczenie profilaktyczne wystarczy wdrażać raz na 6 miesięcy.
Natomiast w przypadku psów, które wyprowadzane są na spacery w różne miejsca i które w trakcie przechadzek mają kontakt z innymi zwierzętami oraz w sytuacji, gdy są karmione według diety BARF opartej na surowym mięsie odrobaczanie należy przeprowadzać raz na 3 miesiące.
